σπορειο

Εν αρχή ην …η πράξις

σπορειο


Εξήγηση….
Το άρθρο αυτού του μήνα θα είναι αμιγώς πρακτικό, αφού το θέμα της «έμπνευσης», που πρέπει κατά την γνώμη μου να έχει ο καθένας που θέλει να ασχοληθεί με τον κήπο του, αναπτύχθηκε διεξοδικά στα πρώτα άρθρα.
Επίσης, κάποιοι αναγνώστες μας ζήτησαν οδηγίες για το πώς θα μπορούσαν να ξεκινήσουν έναν κήπο είτε σε μια βεράντα είτε σε ένα πιο ελεύθερο τοπίο.
Ξεκινώντας μια χρονιά που στη διάρκεια της θα μας δοθούν πολλές ευκαιρίες για να μιλήσω για πιο «ευαίσθητα» και όχι τόσο χειροπιαστά θέματα, θα προτιμούσα να ξεκινήσω με αυτή την απλή γενική περιγραφή δημιουργίας νέου κήπου.
Τελικά, από τις απλές καταγραφές και σκαριφήματα είναι που προκύπτουν και οι πιο σύνθετοι και πολύπλευροι συσχετισμοί, αλλά και προβληματισμοί. Άρα, έτσι θα ξεκινήσουμε και εμείς απλά και πρακτικά…

Οι πρώτες ματιές
Ξεκινάμε λοιπόν με αυτό που είναι παρόν και έκδηλα φανερό: Ιανουάριος! Ενώ είμαστε στο κέντρο του Χειμώνα και τα πάντα στη φύση βρίσκονται σε «νάρκη», κάτι αρχίζει να αδημονεί να ξυπνήσει και ζητά να ζήσει!
Εμείς μπορούμε να αρχίσουμε να βοηθάμε να ζήσει αυτό το κάτι, υλοποιώντας το δειλά-δειλά και ταπεινά και λίγο έξω από τη κανονική του θέση.
Είναι η εποχή των σπορών σε κλειστούς χώρους και όχι στον ανοιχτό χώρο.
Οι επαγγελματίες που κάνουν πολλαπλασιασμό νέων φυταρίων (κυρίως για τα λαχανοκομικά της Άνοιξης) από τις 15 του μήνα αρχίζουν τις σπορές σε μικρά πλαστικά γλαστράκια.
Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και εμείς. Πρέπει να προλάβουμε να κάνουμε κάποιες κινήσεις, ώστε την Άνοιξη να είμαστε έτοιμοι και εφοδιασμένοι με νέα φυτά.
Ας δούμε όμως κάποιες λεπτομέρειες, που πρέπει να γίνουν κατά τη σπορά.
Παίρνουμε πλαστικά γλαστράκια των 8 εκατοστών πλάτος και τα γεμίζουμε με χώμα ή φυτικό υπόστρωμα με βάση την τύρφη (εξορύσσεται σε βόρειες χώρες, στη Ρωσία, τη Σουηδία κ.α., σκάβοντας τους πυθμένες τοποθεσιών που κάποτε ήταν λίμνες και είναι αποτέλεσμα ορυκτοποίησης φυτών που αποδομήθηκαν πριν χιλιάδες χρόνια), αλλά που πρέπει να ποτίζουμε πολύ καλά και καθημερινά, γιατί αν ξεραθεί η τύρφη δεν ξαναγίνεται υγρή εύκολα με αποτέλεσμα να μαραθούν αμέσως τα νέα φυτάκια.
Βάζουμε τα σπορεία μας σε ένα ημισκιερό μέρος μέχρι να «πεταχτούν» τα νέα φυντανάκια και μετά σε ένα σημείο δίπλα σε παράθυρο, αλλά μέσα, γιατί θέλουν ζεστασιά μέχρι να μεγαλώσουν.
Τέλος, το Μάρτιο θα τα βγάλουμε και θα τα φυτέψουμε στο σημείο που θα παραμείνουν μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Το μέγεθος των γλαστρών ποικίλλει και εξαρτάται από το είδος των φυτών (π.χ. τα μαρούλια σπέρνονται σε πολυσπορεία, όπου το μέγεθος της κάθε υποδοχής που θα σπείρουμε να είναι 1-2 εκατοστά).

Τι παρατηρούμε με μεγάλη προσοχή!
Τώρα λοιπόν μπορούμε να κάνουμε τον σχεδιασμό και να ορίσουμε το πού θα φυτευτεί το κάθε φυτό, αλλά πρωτίστως ποια είδη θα χρησιμοποιηθούν.
Αρχικά, θα πρέπει κάποιος να δει πού βρίσκεται ο κήπος ή το μπαλκόνι. Δηλαδή σε πιο σημείο του ορίζοντα είναι στραμμένος ο κήπος ή το μπαλκόνι και με μια ματιά από μακριά να δει όσο το δυνατόν το σύνολο της περιοχής του…
Μπορεί να κάνει και μια βόλτα, να δει τι φυτά ταιριάζουν καλύτερα στην περιοχή. Ή ακόμα να ρωτήσει κάποιον γείτονα, για να χρησιμοποιήσει την εφαρμοσμένη εμπειρία του, έτσι ώστε να μην αναγκαστεί να ανακαλύψει από την αρχή όλες τις ειδικές λεπτομέρειες των αναγκών των φυτών.
Διαφορετικά, θα χρειαστεί να αισθανθεί και να βιώσει αποτυχίες από φυτά που μαραίνονται, πράγμα που συχνά μπορεί να αποβεί καθοριστικό και τόσο σημαντικό ώστε να μας αποτρέψει από το να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας.
Καλό είναι να σκεφθούμε και να μελετήσουμε κάποιο βιβλίο οργανικής κηπουρικής, για να δούμε κάποιες προτάσεις που γίνονται για τις λεγόμενες ευνοϊκές συγκαλλιέργειες. Δηλαδή ποιά φυτά ταιριάζουν, έλκοντας ή απωθώντας κάποια έντομα ή άλλους οργανισμούς που θα αποβούν βοηθητικοί, έτσι ώστε εμείς να μην χρειαστεί να επεμβαίνουμε συνέχεια με κάποια σκευάσματα που θα πρέπει είτε να τα ετοιμάσουμε είτε να τα αγοράσουμε.
Ένα άλλο στοιχείο της συγκαλλιέργειας είναι το ότι το κάθε φυτό απελευθερώνει και κάποιες ουσίες ή θρεπτικά στοιχεία στο έδαφος και αυτό μπορεί να βοηθήσει κάποιο άλλο που του χρειάζονται τα συστατικά και να αναπτυχθεί με μεγαλύτερη ταχύτητα.
Πάντως, σε διαφορετικά βιβλία μπορούμε να βρούμε διαφορετικές προτάσεις συγκαλλιέργειας. Αυτό θα μπορούσε να μας μπερδέψει, αλλά μπορούμε να βρούμε κάποια σίγουρα παραδείγματα (π.χ. τριανταφυλλιά με απήγανο) που είναι και παρόμοια από βιβλίο σε βιβλίο και να ξεκινήσουμε με αυτά. Στη συνέχεια, πειραματιζόμενοι θα μπορούσαμε να βρούμε και δικούς μας ωφέλιμους συνδυασμούς (π.χ. λωτός με κουμαριά).
Καλό είναι αν γνωρίζουμε κάποιους αγρότες -αν όχι μπορούμε να το δούμε σαν ευκαιρία για να γνωρίσουμε- να ζητήσουμε τη βοήθειά τους, καθώς η «ζωντανή» γνώση της πράξης είναι σχεδόν πάντα απόλυτα σωστή.
Γενικά, καλό είναι να προσπαθούμε να υποστηρίξουμε τη δημιουργία ενός αυτόνομου μικροπεριβάλλοντος, όσο φυσικά αυτό είναι δυνατόν στις συνθήκες του τόπου που ζούμε.

Τα επόμενα βήματα στη συνέχεια…
Αυτά είναι λοιπόν είναι τα πρώτα βήματα που θα κάνουμε για να ξεκινήσουμε τον κήπο μας.
Στο επόμενο τεύχος, θα περιγράψουμε την επιλογή των υλικών που μέσα τους θα φυτέψουμε (γλάστρες, φυτοδοχεία, είδος παρτεριών κ.λπ.) και κάποιες πληροφορίες για την επιλογή των χωμάτων-υποστρωμάτων και των ειδικών αναγκών των φυτών έτσι ώστε να αναπτυχθούν ικανοποιητικά.
Επίσης, θα πούμε και κάποια πράγματα για το νερό με το οποίο θα ποτίσουμε και την ποιότητα του, που ίσως στο ξεκίνημα να είναι ο σημαντικότερος παράγοντας ανάπτυξης.
Τελικά, παραμένει πάντα ο Γενάρης ο μήνας της συζήτησης και του σχεδιασμού: «
Οι γεναριότικες νύχτες, για να περάσουν θέλουν συντροφιά και κουβέντα».

Καλή χρονιά και ας οπλιστούμε με υπομονή και επιθυμία για ομαδική, συνεργατική δουλειά.